Zamek Stary Książ wybudowano w latach 1794 – 1979. Powstał po przebudowie istniejącego w tym miejscu średniowiecznego zamku piastowskiego z końca XIII wieku. W czasach świetności w zamku znajdowały się m.in.: sala reprezentacyjna, zbrojownia, sypialnie, sala sądowa, izba więzienna z izbą tortur i kaplica.

Lata świetności Starego Książa minęły bezpowrotnie. Dziś zachowały się tylko m.in. dwa renesansowe portale i część muru dawnego ganku prowadzącego do kaplicy, z której pozostały ściany i resztki przykaplicznej wieży.

Jednak te ruiny wciąż kryją w sobie zagadki średniowiecza. Stary Książ wg wałbrzyskiego historyka B. Paschky krył w sobie relikty późnośredniowiecznego założenia. By to potwierdzić historyk wielokrotnie sugerował przeprowadzenie prac wykopaliskowych.

W latach 1991 – 1992 na Starym Książu przeprowadzono badania sondażowe. Paschky miał rację.  Przy okazji badań odkryto zabytki wczesnośredniowieczne(fragment tzw. „bradaticy”- czekana bojowego wojowników państwa wielkomorawskiego datowanego na IX – X stulecie), półkosek oraz wiele zabytków pochodzących ze schyłku  XIII i początku XIV wieku.

Podobne półkoski odkryto m.in. w grodzisku w Gilowie w powiecie dzierżoniowskim, koło Zgorzelca i w Bolesławcu.  Wyżej wspomniane półkoski odkrywano podczas badań na wczesnośredniowiecznych stanowiskach czeskich, morawskich i słowackich.

W ruinach Starego Książa znaleziono też wykonaną z brązowej blachy plakietkę w kształcie krzyża, złoconą jednostronnie, posiadającą dwa otwory na nity. Podobne zabytki znaleziono w jednym z grobów na wielkomorawskim cmentarzysku w Starym Meste.

Potwierdzono przy tym, że Stary Książ uważany za XVIII – wieczną ruinę, był wczesnośredniowiecznym grodziskiem, na reliktach którego Bolek I świdnicki postawił zamek.

Każdy zamek i zamkowe ruiny kryją tajemnice – nie zawsze muszą one wiązać się nazistami czy zrabowanymi i ukrytymi skarbami. Czasami odnalezione w nich zabytki, po prostu odkrywają przed nami dawno zapomnianą przeszłość.