Budowla jest doskonałym przykładem zamku wyżynnego, czyli konstrukcji powstałej wzniesieniu. Takie położenie gwarantowało lepszą obronę przed atakami najeźdźców. Zamek powstał w średniowieczu, na szczycie granitowej góry o wysokości 560 m n.p.m., obecnie można się do niego dostać malowniczą ścieżką.
Nie jest w pełni jasne, kiedy rozpoczęto prace nad warownią, nie zachowały się bowiem z tego okresu żadne dokumenty. Należy przyjąć, że powstawał on od połowy XII do końca XIV wieku, a budowa odbywała się kilkoma etapami. Następnie wielokrotnie przechodził z rąk do rąk, był niszczony, podpalany, plądrowany.
Wiele razy podlegał przebudowom, które miały dostosować go do bieżących potrzeb właścicieli. Spalony przez Szwedów w 1645 roku, nie odzyskał już swojej piękności. W połowie XIX wieku wybudowano w nim małe schronisko, ponieważ ruiny stały się atrakcją turystyczną. Po II Wojnie Światowej ruiny niszczały, w latach 60-tych XX wieku uporządkowano je, wycinając zarastające je drzewa. Zamek jest dostępny cały czas, za jego zwiedzanie nie są pobierane opłaty.
Adres:
ul. Robotnicza, Janowice Wielkie