A A A

Muzeum Dawnego Kupiectwa
 
Rynek 37, 58-100 Świdnica
tel./fax (74)852-12-91
http://muzeum-kupiectwa.pl
 
Czynne:
wtorek-piątek w godz. 10:00-15:00
sobota-niedziela w godz. 11:00-17:00
W poniedziałki muzeum jest nieczynne
 
Ceny biletów: 
normalne - 6 zł, 
ulgowe i wycieczkowe - 4 zł
oprowadzanie wycieczek – dodatkowo 30 zł od grupy
lekcje muzealne – 30 zł od grupy
a pół godziny przed zamknięciem, muzeum nie sprzedaje biletów.
 
Muzeum Dawnego Kupiectwa w Świdnicy to jedyne muzeum w Polsce, które zajmuje się tematem handlu w dawnych czasach i gromadzi eksponaty z handlem i kupiectwem związane. 
 
Muzeum Dawnego Kupiectwa składa się z czterech działów merytorycznych: Historii Świdnicy, Dawnego Kupiectwa, Metrologicznego oraz Naukowo-Oświatowego. Zbiory udostępnione są na stałych ekspozycjach - kas sklepowych, etykiet, pieniędzy, wag, odważników, miar długości i objętości oraz aranżacjach - dawnej karczmy, apteki, sklepu, domu wagi, urzędu miar i kramów bogatych kupców. W gotyckiej Sali Rajców ratusza przygotowano zaś ekspozycję poświęconą historii miasta z makietą siedemnastowiecznej Świdnicy.
 
W holu muzeum można zobaczyć niewielką ekspozycję dotyczącą świdnickich Żydów w średniowieczu. Są na niej macewy pochodzące z cmentarza żydowskiego. Najstarsza z nich pochodzi z 1289 r., zaś pozostałe z XIV wieku. 
 
W ścianie holu wmurowana jest kamienna głowa. Jak podaje muzeum, według legendy jest to rzeźba głowy świdnickiego rajcy Piotra Zehli, który dopuścił się kradzieży pieniędzy ze skarbca miejskiego. Wykorzystywał do tego wytresowaną przez siebie kawkę, która miała latać z jednej z kamienic w Rynku do skarbca w wieży ratuszowej i przynosić stamtąd po jednej złotej monecie. Rajcy w końcu zorientowali się, kto jest złodziejem i ukarali Piotra Zehlę, skazując na śmierć głodową w wieży ratuszowej. Kiedy po 10 dniach znaleziono go martwego, wykonano kamienny posąg rajcy i zamontowano na kamiennej balustradzie wieży, aby pamiętano o popełnionym przez rajcę przestępstwie. W 1642 r. silny wiatr zrzucił rzeźbę z wieży. Posąg rozbił się, a zachowaną głowę wmurowano w ścianę holu.
 
W muzeum zaaranżowano kilka pomieszczeń - aptekę z przełomu XIX i XX wieku, karczmę z początku XX wieku oraz sklep kolonialny z początku XX wieku. Wyeksponowano w nim szyldy z reklamami firm, które istnieją do dziś. W sklepie zobaczyć można również popielniczki, wydawnictwa reklamowe, opakowania kamionkowe i blaszane pudełka na tytoń, herbatę, kawę, papierosy oraz wyroby cukiernicze.
 
W kolejnej sali przedstawiono aranżację targu, jaki odbywał się od średniowiecza w Świdnicy, wraz z Domem Wagi, gdzie kupcy przywozili towary, a miejscy urzędnicy odmierzali i dopuszczali na lokalny rynek i pobierali opłaty na rzecz miasta za ważenie towarów. 
 
Świdnicka aranżacja Domu Wagi jest jedyną w Polsce. Do najcenniejszych zabytków znajdujących się na wystawie można zaliczyć ważnicę miejską z Bolkowa z XVI wieku, czy kamienne odważniki.
 
Na aranżacji Urzędu Miar goście muzeum znajdą wagi i odważniki, łokcie, średnicomierze, miary nasypne i nalewne, a także narzędzia miernicze do cechowania, wzorcowania i legalizacji narzędzi użytkowych. Do najcenniejszych wag należą wagi targowe oraz jedyna zachowana na świecie waga systemu Rademacher & Gruedelbach.
Wśród odważników wyjątkowy zbiór stanowią odważniki składane oraz dalekowschodnie odważniki figuralne, opiumowe. Do bardzo rzadkich zabytków należą też łokcie wzorcowane w miarach śląskich, pruskich, nowopolskich oraz metrycznych. Wśród miar nasypnych, zbożowych eksponowane są korce wrocławskie i świdnickie. Wyjątkową ozdobą kolekcji jest waga do wzorcowania odważników użytkowych londyńskiej firmy Oertling, prawdziwy wagowy Rolls – Royce.
 
Jest też aranżacja stacji paliw sprzed II wojny światowej. Są także tzw. realia kupieckie, czyli przedmioty stanowiące wyposażenie sklepów, np. maszyny liczące – sumatory, arytmometry, drukowane rachunki z logiem, np. firmy Philips, tabliczki służące do rachowania oraz kasetki na pieniądze. Spory jest też zbiór wag monetarnych, które służyły do wykrywania sfałszowanych monet (w zestawach obok wagi są odważniki monetarne będące równoważnikami monet, np.: pistola, luidora, dukata węgierskiego).
 Muzeum udostępnia również bogatą kolekcję ołowianych plomb kupieckich z Gdańska, które pokazują jak niegdyś zabezpieczano towary przed ingerencją osób niepożądanych.
 
W kantorze można obejrzeć zbiór kalkulatorów mechanicznych, służących do wykonywania podstawowych działań arytmetycznych. Jest także wystawa kas sklepowych firm National i Anker z początku XX wieku i okresu międzywojennego.
Odtworzono także starą uliczkę targową, udostępniając m.in. eksponaty pochodzące z wykopalisk archeologicznych. Jest także pomieszczenie poświęcone piwu i browarnictwu, które budowały potęgę handlową średniowiecznej Świdnicy. Miejscowe piwo rozsławiło Świdnicę w Europie. W jednej z sal można zobaczyć m.in. dawne naczynia, które łużyły do spożywania szlachetnego świdnickiego napoju. Są garnki gliniane, a także późnośredniowieczny puchar szklany – niezmierna rzadkość. 
Na piętrze średniowiecznego ratusza w jego najbardziej reprezentacyjnym pomieszczeniu, znajduje się ekspozycja poświęcona historii Świdnicy.
 
Na środku sali umieszczono makietę przedstawiającą Świdnicę XVII wieku. Makieta została zbudowana na podstawie widoków miasta z tego okresu. Widać na niej potrójny system murów obronnych otaczających miasto oraz liczne bramy wiodące do jego wnętrza. Poprzez zabytki ruchome zgromadzone w Sali Rajców ukazano w sposób przekrojowy dzieje miasta i jego okolic. Z rzemiosłem cechowym Świdnicy wiążą się tłoki pieczętne, reprezentacyjne cynowe naczynia i statuty cechowe, itp. Jednym z najcenniejszych znalezisk archeologicznych z terenów Świdnicy jest wielka zapinka, tzw. fibula licząca około 3000 lat. Mierzy ona aż 36,5 cm i jest największą zapinką znalezioną dotychczas na Śląsku. 
 
W muzeum urządzono także niewielkie mauzoleum Piastów świdnickich, którego główną ozdobę stanowią kopie rzeźbionych płyt tumbowych z przedstawieniami założyciela księstwa świdnickiego – Bolka I oraz jego wnuka – Bolka II. 
W muzeum jest także galeria obrazów świdnickich artystów, absolwentów renomowanych uczelni plastycznych: Tadeusza Gadomskiego, który był uczniem Jana Matejki, Romana Łysakowskiego, Antoniego Brade, Mariana Ruszkiewicza, Kamili Karst, Andrzeja Andrzejewskiego oraz Marka Kosiby.
 
Ostatnią salą muzeum jest salonik, gdzie umieszczono niezwykle cenne barokowe meble oraz replikę stołu i krzeseł wykonanych w stylu XIX–wiecznych mebli angielskich. Wystój malarski saloniku zaprojektowano zgodnie z duchem epoki baroku.
 
Polecane
Muzeum Broni

Mateusz MykytyszynAbsolwent III liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Wałbrzychu oraz Kolegium Nauczycielskiego w Wałbrzychu. Studiował także na Uniwersytecie Opolskim oraz Uniwersytecie Karola w Pradze. Od 1999 roku związany z wałbrzyskimi mediami. Przez wiele lat redaktor i wydawca „Nowych Wiadomości Wałbrzyskich” oraz „Tygodnika Wałbrzyskiego”. Publikował także w prasie regionalnej i ogólnopolskiej. W pracy dziennikarskiej szczególnie interesowały go zagadnienia lokalnej historii. Po czteroletniej emigracji w Stanach Zjednoczonych i powrocie do Polski, zajmował się głównie publicystyką telewizyjną oraz internetową. Wspólpracował z TV Wałbrzych, NBC i BBC. Założyciel, fundator oraz prezes Fundacji Księżnej Daisy von Pless zajmującej się upowszechnianiem historii Wałbrzycha i regionu. Inicjator ustanowienia roku 2013 Rokiem Księżnej Daisy von Pless na Dolnym Śląsku. W 2012 roku doprowadził do zakupu przez Fundację, kolekcji unikalnych, własnoręcznych listów księżnej Daisy oraz innych dokumentów pochodzących z zamku Książ. Interesuje się literaturą, kulturą, historią, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów regionu. Włada biegle językami angielskim i czeskim. Na portalu będzie zajmował się nie tylko historią najsłynniejszej w historii mieszkanki ziemi wałbrzyskiej czyli księżnej Daisy von Pless, ale także tajemnicami związanymi z zamkiem Książ, ukrytymi skarbami dolnośląskich rodów arystokratycznych oraz tajemnicami wałbrzyskich i regionalnych zabytków. Łukasz Kazekwspółautor książek o obiekcie Riese, dziennikarz magazynu Wiedza i Życie, Inne Oblicza Historii, autor filmów Dziki Zachód, Kryptonim Olbrzym, współautor filmów Zapomnij o Kresach, Tajemnica Riese. Twórca reportaży dla TVP, TV Sudecka, TVN 24, TVN oraz magazynu Fokus Historia. Od 2004 r. przewodnik w kompleksie Włodarz, później za-ca dyrektora Pałacu w Jedlinka, przewodnik po kompleksie Osówka oraz Sztolniach Walimskich, inspektor do spraw turystyki w Gminie Walim, zarządzający Zamkiem Grodno. Ambasador Muzeum Historii Polski na Dolny Śląsk, organizator widowisk teatralno historycznych takich jak: -Ostania tajemnica Riese -Jedlinka -Riese pamięci Ofiar -Ludwikowice Kłodzkie Pomysłodawca i realizator projektu „Archiwum historii mówionej ziemi wałbrzyskiej. Stały współpracownik Fundacji im Jana Karskiego w Warszawie oraz Fundacji „świat, którego już nie ma” Pomysłodawca i autor trasy „Powojenny Walim” Na zdjęciach św pamięci Filipa Rozbickiego. Od 2014 roku radny w Gminie Walim i przewodniczący komisji kultury i turystyki w radzie gminy. Autor najnowszej książki Wspomnienia Wojciecha Szczeciniaka „Faszystowska mać”. Cały czas poszukuje ostatnich żyjących świadków z czasów II Wojny Światowej. Andrzej Gaikprzewodnik Turystyczny, Pilot Wycieczek, eksplorator. Od wielu lat badacz tajemnic związanych z Zamkiem Książ i kompleksem Riese. Członek wielu ekip eksploratorskich badających niedostępne kompleksy w Górach Sowich.Na co dzień przewodnik po Zamku Książ. Szef grupy przewodnickiej działającej w Zamku Książ. Twórca tras turystycznych po zamku oraz jego okolicach. Posiadający uprawnienia przewodnickie po wielu innych obiektach turystycznych. Współpracownik wielu wydawnictw i stacji telewizyjnych.Razem z Tadeuszem Słowikowskim jako pierwszy odkrył tajemnice 65 kilometra. Wielki orędownik rozwoju turystycznego Wałbrzych oraz jego okolic. Będzie opowiadał o historii Książa, losach jego mieszkańców, tajemnicach związanych z nazistowska przebudową zamku. Hannibal SmokePisarz, dziennikarz, fotoreporter, grafik (digital art) i geograf. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Stefana Themersona. Autor bestsellerowego zbioru opowiadań Kompot ze świeżego nieboszczyka oraz magicznej trylogii kryminalnej osadzonej w scenerii Dolnego Śląska: Tusculum, Muzeum Prawdy i Emplarium – Książki Roku 2012 w internetowym plebiscycie KzK. Były publicysta Tygodnika Wałbrzyskiego, Expressu Wieczornego, Nowego Detektywa i Wirtualnej Polski. Ostatnio związany z Onet.pl. Regionalista zaangażowany w ratowanie dolnośląskiego pejzażu kulturowego, co dokumentuje publiczna autorska strona na facebooku: Hannibal Smoke: Emplarium i publiczny kanał filmowy na You Tube Hannibal Smoke. Damian Płońskiinformatyk, administrator Zloty-Pociag.com. Dba o sprawne działanie portalu, oraz kontakt w mediach społecznościowych. Damian BylinaGrafik komputerowy, specjalizujący się głównie w dziedzinie tworzenia grafiki 3D. Od kilku lat rozwija swoją pasję, realizując przy tym komercyjne projekty dla brandów ogólnopolskich.
Poznaj ich lepiej i czytaj najlepsze teksty w sieci:
Kontakt
Wizytówka
Pociąg ze Złotem odnaleziony - Wałbrzych - Złoty Pociąg Historia - Relacja Live - Na żywo - Najnowsze informacje Nowe fakty i zdjęcia - dobry hosting
MENU
Powód zgłoszenia komentarza:
Przepisz kod z obrazka:
[ZAMKNIJ]